වීර ක්‍රීඩිකාවකගේ ක්‍රියාශ්‍රීලී ජවය: අකිලා තිරුනායගි
ශ්‍රීධරුනි ශ්‍රීධරන්
ප්‍රංශ තානාපති කාර්යාලයේ සහය ඇතිව, මෙරට සිටින ක්‍රීඩිකාවන් කිහිප දෙනෙකුගේ අභිප්‍රේරනාත්මක අපුරු ගමන් මග පිළිබද අවධානය යොමු කරමින් ‘ශ්‍රී ලාංකික කාන්තාවන්ගේ කථා’ යටතේ නිර්මාණය කල කෙටි කතා මාලාවක් ඉදිරිපත් කිරීමට අපි කැමැත්තෙමු. මෙම කථා ඔවුන්ගේ ජීවිත, අත්දැකීම් සහ අභියෝග ගවේෂණය කරනු ඇති අතර ඒ හරහා ඒවා ඔවුන් එම සීමාවන් තුළ සැරිසරන ආකාරය පෙන්වයි.
සාමාන්‍යයෙන් තාරුණ්‍යයේ පමණක් දක්නට ලැබෙන ආකාරයේ ජවයක් පෙන්නුම් කරන අකිලා තිරුනායගි නොනවතින, නිර්භීත ධාවකයෙකු ලෙස කටයුතු කරන්නීය. ඇය අද දක්වා ස්ථීර බැල්මකින්, නිවැරදි ඉරියව්වකින් සහ ශක්තිය විදහා දක්වන සිහින් සිරුරකින්, ඇගේ වයසේ බාධාවන් නොසලකා හරිමින් සිටී. දැනට 73 වැනි වියේ පසුවන ඇය වයසට යාම පිළිබඳ බියක් නොදක්වා සිය ගමන අරඹන අතර, එමඟින් මහලු විය අපි අපේ ගෙදරට සීමා කළ යුතුය යන මතය ප්‍රතික්ෂේප කරමින් වයස අපගේ අපේක්ෂාවන්ට බාධාවක් නොවන බවට ප්‍රබල පණිවිඩයක් අපේ පරම්පරාවට ලබා දෙයි.
වරක් අවධානයට ලක් නොවූ චරිතයක් වූ ඇය අද වනවිට කැපී පෙනෙන චරිතයක් වී ඇති අතර, බොහෝ දෙනා විසින් ඇයගේ කැපී පෙනෙන උත්සාහයන් සඳහා අවධානය යොමු කිරීමට සහ ඇයගෙන් සම්මුඛ සාකච්ඡා ලබා ගැනීමට කටයුතු කරයි. ඇය අවසානයේ ක්‍රීඩාවට කීර්තිමත් ආශිර්වාදයක් බවට පරිණාමය වී ඇති අතර ඇයගේ ජයග්‍රහණ ක්‍රීඩා ක්ෂේත්‍රයෙන් ඔබ්බට ද විහිදේ.
වන්නියේ මුලතිව් දිස්ත්‍රික්කයේ මුල්ලියාවලෙයි ප්‍රදේශයේ සෙල්ලප්පා සිවකොලුඳුගේ හයවැනි දියණිය ලෙස 1951 මාර්තු 8 වැනිදා අකිලා තිරුනායගි උපත ලැබුවාය. කලෙයිමගල් විද්‍යාලයෙන් ප්‍රාථමික අධ්‍යාපනයත් මුල්ලියාවලෙයි විද්‍යානන්ද විද්‍යාලයෙන් ද්විතීයික අධ්‍යාපනයත් හැදෑරු ඇය ක්‍රීඩා තරඟවලට සහභාගී වී සුබ පැතුම්, ප්‍රශංසා සහ සහතිකපත් ද දිනා ගත්තාය. ඇය ක්‍රීඩාවට පැවති උනන්දුව සහ දිරිගැන්වීම සඳහා ඇගේ මවගේ සහ ගුරුවරුන්ගෙන් ලද සහයෝගය සඳහන් කරයි. 1975 දී වවුනියාවේ ප්‍රථම කාන්තා බන්ධනාගාර නිලධාරිනිය ලෙස තේරී පත්වීමට හැකි වූ බව අකිලා තිරුනායගි සිහිපත් කරයි. ඇයට සහය දැක්වීමට ඇගේ මව කැමැත්තක් නොදැක්වූ නමුත් රැකියාව සඳහා ඇගේ ඇති ආශාව ප්‍රකාශ කිරීමෙන් හා ඇය උපයන මුදල් පවුලට ලබා දීමෙන් තමාට මේ රැකියාව අවශ්‍ය බව ඇගේ මවට ඒත්තු ගැන්වුවාය. ඇයට යන්තම් වයස අවුරුදු 12ක් වන විට ඇගේ පියා මිය ගිය බවත්, ඇගේ මව ඇයව සියල්ලටම ඔරොත්තු දෙන ක්‍රීඩිකාවක් ලෙස ඇති දැඩි කළ බවත් ඇය සිහිපත් කරාය. 1979 දී සිරිසේයානන්දභවන් සමඟ විවාහ වූ ඇය යසන්ධි සහ දීපන් යන දරුවන් දෙදෙනාගේ මව වූවාය. වයස අවුරුදු 32 දී තම සැමියා අහිමි වුවද, ඇය තම නිවසේ සහ රැකියාවේ වගකීම කිසිවක් අත් නොහැර දක්ෂ ලෙස කළමනාකරණය කළාය. ඇගේ මව 86 වැනි වියේ දී මියගිය අතර, ඒ දක්වාම තම මවට සහයෝගය දැක්වීමට අකිලා තිරුනායගි කැපවී සිටියාය.
අකිලා තිරුනායගිගේ වෘත්තීය ජීවිතය වසර 37 ක් පුරා දිව ගිය අතර, 2012 දී විශ්‍රාම යන විට ඇය බන්ධනාගාර භාර නිලධාරිනිය ලෙස උසස් වීමක් ලබා ගත්තාය. ඇය මුලතිව්, මන්නාරම, වවුනියාව, යාපනය, අනුරාධපුරය සහ කොළඹ දිස්ත්‍රික්කවල සේවය කළ අතර, සියලු රැඳවියන්ව ආදරයෙන් ඇසුරු කිරීම තුළින් සිරකරුවන් ද මනුෂ්‍යයෝය යන ප්‍රකාශය ඇය තුළින් ආදර්ශවත් කරාය. එම කාලය තුළ ඇය ලැබූ තවත් ජයග්‍රහණයක් වූයේ සිංහල භාෂාව පිළිබඳ ඇයගේ ප්‍රවීණත්වය ඉහළ නංවා ගැනීමයි.
ක්‍රීඩාව සඳහා ඇයගේ ආදරය දිගටම පැවති අතර, ඇය එය සිය වෘත්තීය ජීවිතයට සම්බන්ධ කර ගත්තාය. වයස අවුරුදු 48 දී ඇය අන්තර් බන්ධනාගාර ක්‍රීඩා තරඟයකට සහභාගී වූ අතර එහිදී ඇය දක්ෂතම ක්‍රීඩිකාව ලෙස තේරී පත් විය. තවද, ඇය වැලිකඩ සහ මහනුවර බෝගම්බර බන්ධනාගාරයේ හොඳම ක්‍රීඩා ජයග්‍රාහකයා ලෙස සම්මානයෙන් පිදුම් ලැබූ අතර, 2008 දී ඇයගේ ජයග්‍රහණ වෙනුවෙන් කුසලානයක් ද ඇයට හිමි විය. අකිලා තිරුනායගි 2009 දෙමළ සහ සිංහල අලුත් අවුරුදු ක්‍රීඩා උළෙලේදී ඇය ලැබූ ජයග්‍රහණ ගැන මෙනෙහි කළ අතර එහිදී ඇය මීටර් 5000 ධාවන තරගයෙන් සහ පාපැදි තරගයෙන් ප්‍රථම ස්ථානය ලබා ගත් අතර, එදිනෙදා සංචාර සඳහා තම බයිසිකලය ඇය දිගටම භාවිතා කලාය. එපමණක් නොව, 2010 වසරේ යාපනයේ වීරසිංහම් ශාලාවේදී උතුරු ආණ්ඩුකාරවරයාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් ලබාදුන් ශ්‍රී ලංකාවේ හොඳම ජයග්‍රාහකයා සම්මානයෙන් ද ඇය පිදුම් ලැබුවාය. මීට අමතරව, 2010 කොළඹ පැවති වර්ණ රාත්‍රී ඉසව්වේදී ඇයට ඒ-ශ්‍රේණියේ ක්‍රීඩක සහතිකය පිරිනමන ලදී. 2020 දී ඇය බණ්ඩාරනායක ජාත්‍යන්තර ශාලාවේදී ඇමරිකානු දෙමළ විශ්වවිද්‍යාලයෙන් පිළිගැනීමට ලක් වූ අතර එහිදී ඇයට ලයිෆ්ටයිම් ඇචීවර් සම්මානයක් සහ ආචාර්ය උපාධියක් පිරිනමන ලදී.
2016, 2017, 2018, 2019, සහ 2020 වසර වලදී ඇය ගම්පල සහ මාතර දිස්ත්‍රික්කවල පැවති තරඟ සඳහා සහභාගී වූ අතර එහිදී ඇය කැපී පෙනුනේ දක්ෂතම ක්‍රීඩිකාව ලෙස ජයග්‍රහණ පලිහ අඛණ්ඩව හිමි කර ගනිමිනි. 2022 දී ඇය රන් පදක්කම් 5 ක් සහ රිදී පදක්කම් දෙකක් දිනා ගත්තාය. 2023 දී පමණක් ඇය රන් පදක්කම් 14 ක් දිනා ගත්තාය. තවද, ඇය ජපානය, මලයාසියාව, සිංගප්පූරුව, තායිලන්තය, ඉන්දියාව සහ පිලිපීනය යන රටවල තරඟ සඳහා සහභාගී වෙමින් විශිෂ්ට ජයග්‍රහණ තහවුරු කර ගත්තාය. යම් උදාසීන බවක් දැනෙන අවස්ථාවන්ගේදී පවා, තරඟ සඳහා වෙනත් දිස්ත්‍රික්කයකට යාමට සිදුවන විට තම වයස නොතකා තරඟ සඳහා ඕනෑම ස්ථානයකට යාමට ඇය කිසි විටෙකත් පසුබට නොවීය. මෙය ඇයගේ අභිප්‍රේරණය සහ යහපත් සෞඛ්‍යමත් බව ලෙස ඇය පවසයි. ඇයට අනුව සෞඛ්‍යය යනු භෞතික ශරීරයේ නිරෝගී බව පමණක් නොවේ. මානසික නිරෝගී බවද අත්‍යවශ්‍ය බව ඇය අවධාරණය කරයි.
2023 ඔක්තෝබර් මාසයේදී පිලිපීනයේ පැවති 22 වැනි ජ්‍යෙෂ්ඨ ආසියානු මලළ ක්‍රීඩා ශූරතාවලියේදී ඇය හින්දු සම්ප්‍රදායක් වන ගෞරි උපවාසය පිළිපදිනු ලැබුවාය. දැඩි තෙහෙට්ටුවක් තිබියදීත්, ඇය සහභාගී වී රන්, රිදී සහ ලෝකඩ පදක්කම් දිනා ගන්නට සමත් විය.
මල්මාලා පැලඳීම, රන් වස්ත්‍රවලින් සැරසීම, පදක්කම් ප්‍රදානය කිරීම, සිහිවටන අනුස්මරණය කිරීම, චෙක්පත් පිරිනැමීම ඇතුළු වත්මන් ගෞරව සමාජ ආදර්ශයන් වන බව ඇය අවධාරණය කළාය. ඒ නිසා ඇයට කරන ඕනෑම ආරාධනාවක් ඇය පිළිගනු ලබයි. 2023 දෙසැම්බර් 25 වන දින කේපාපුලවු යුධ හමුදා රෙජිමේන්තුව විසින් ඇයගේ ජයග්‍රහණ අගය කිරීම සඳහා ඇයගේ ඉඩමේ වේදිකාවක් ඉදිකරන ලදී. මෙම ක්‍රියාවන් තුළින් ජාතිය, භාෂාව සහ ආගම ඉක්මවා යන මනුෂ්‍යත්වය ප්‍රදර්ශනය කිරීම දුටු ඇය සිය කෘතඥතාව පළ කළාය. ඇයගේ සාර්ථකත්වයට වඩාත්ම කැපී පෙනෙන හේතුව ලෙස ඇය ඇගේ ගුරුවරිය වන කේ.අයියම්පිල්ලේ මහත්මියව අගයනු ලබයි.
ඈට සුවිශේෂී වස්තූන් ගැන සාකච්ඡා කරමින්, අකිලා තිරුනායගි ඇගේ බයිසිකලය සහ ඇගේ නළල අලංකාර කර ඇති පොට්ටුව සිහිපත් කළේ පලෙයි හි වයිරවර් සහ ආංජනේයර් (දෙමළ දෙවිවරුන්) පිළිබඳ මතකයන් අවදි කරමින් ‘ඕම්’ මන්ත්‍ර ජප කරමින්ය. ගමන් තහංචි පනවා තිබූ කාලයේ සිටම බයිසිකලය තමාට සහෝදර සහෝදරියකට සමාන බවත්, රැකියාවට යාමට, තම දරුවන් පාසල් රැගෙන යාමට, කුඹුරට යාමට එය කදිම රුකුලක් වූ බවත් ඇය පැවසුවාය. ඇගේ ළමා කාලය තුළ කාන්තාවන්ට බයිසිකල් පැදීම තහනම් වූ බව ඇය විස්තර කළාය. එබැවින් ඇය එසේ කිරීමෙන් වැළකී සිටියාය. කෙසේ වෙතත්, ඇයගේ සේවා කාලය තුළ, එක් අවස්ථාවක, මුල්ලියාවලෙයි සිට මුලතිව් දක්වා රැකියාව සඳහා යාමට බස් රථයක් එනතුරු බලා සිටියදී, උඩරට දෙමළ ජනයාගේ ‘හර්තාලයක්’ නිසා බස් රථයක් පැමිණියේ නැත. අකිලාතිරුනායගි පැහැදිලි කළේ, “එදා මට වැඩට යන්න තිබුනා. හැබැයි එහෙම ගියා නම් ඒක වැරදි විදියට පේන්න තිබුනා වෙන කෙනෙක්ට. ඉතින් ඒ නිසා මම එදා ගියේ නැහැ” යනුවෙනි. මේ නිසා ඇයට එදින රැකියාවට යාමට නොහැකි විය. ඇය රැකියාවට නොගොස් කඳුළු සලමින් නිවසට පැමිණ තම මවට පැවසුවේ, “අම්මා මාව ලොකු මහත් කරලා තියෙන්නෙ පසුගාමියෙක් වෙන්න” යනුවෙනි. ඇය විස්තර කරේ, මෙම සීමාවන් බාධාවක් යැයි තමාට හැගුන බැවින්, “එදා, අවුරුදු 31 දී, මම පරණ බයිසිකලයක් අතට ගෙන බයිසිකල් පදින්න පටන් ගත්තා”යනුවෙනි. බයිසිකල් පැදීමට පුරුදු වූ ඇය වවුනියාවේ සහ මුලතිව්හි පැවැති පාපැදි ධාවන තරගවලට සහභාගි වූයේ අද දක්වාම සිත් ඇදගන්නා සුළු වේගයකින් බයිසිකල් පදින බව ආඩම්බරයෙන් සඳහන් කරමිනි.
ක්ෂේත්‍රය කුමක් වුවත් ජයග්‍රහණය සඳහා වෙහෙසෙන ඕනෑම අයෙකුට විරුද්ධවාදිකම්වලට අනිවාර්යයෙන්ම මුහුණ දීමට සිදුවන බවත්, මෙම යථාර්ථයට ව්‍යතිරේකයක් නොමැති බවත් අකිලා තිරුනායගි සඳහන් කළාය. ඇයට මිනිසුන්ගෙන් එල්ල වන විවේචන පිලිබඳව ඇය මේසේ සදහන් කළාය. “ඔයාගෙ වයසේදී මේ සියල්ල අවශ්‍යද? ඔයා දුවලා ගිහින් වැටුණොත්, ඔයාගේ අත් හෝ පාදවලට තුවාල වුනොත්? ඔයාව රැකබලා ගන්නේ කවුද?” කිසිවක් සිදු වුවද විවේචනය කරන්නන් උදව් කිරීමට නොපැමිණෙන බව ඇය හොඳින් දන්නා බැවින් කිසිදු විවේචනයක් තමාට බාධාවක් නොකර ගත් බව ඇය තරයේ ප්‍රකාශ කරයි. කැපී පෙනෙන ලෙස ඇය තම පෞද්ගලික ජීවිතය, රැකියාව සහ ක්‍රීඩාව එක ලෙස ක්‍රමානුකූලව පවත්වාගෙන යන ලදී. ක්‍රීඩා තරගවලට සහභාගි වීමෙන් ලබන ජයග්‍රහණ තම පෞද්ගලික ජීවිතයේ ඕනෑම අවදානමක් හෝ අමනාපයක් යටපත් කළ හැකි බව ඇය සිනහවකින් යුතුව සිහිපත් කරන්නීය.
අකිලා තිරුනායගි දැනට පදිංචිව සිටින නිවසද ඇයගේ උත්සාහයෙන් ඉදිකළ එකකි. 1987 දී රණසිංහ ප්‍රේමදාස මහතා ජනාධිපතිවරයාව සිටියදී ඔහුගේ නිවාස යෝජනා ක්‍රමයේ කොටසක් ලෙස ස්වයංක්‍රීයව මඩ නිවාස ඉදිකිරීම සඳහා තරගයක් සංවිධානය කරන ලදී. ඒ සදහා ත්‍යාග ප්‍රදානය කරන බව ද ප්‍රකාශ කළහ. නියමිත නීතිරීතිවලට අනුකූලව කෑම කාමරය සහ මුළුතැන්ගෙය අතින් පින්තාරු කරමින් ඇය තම නිවස අලංකාර කර තරඟයට සහභාගී වූ බව ඇය ආදරයෙන් සිහිපත් කළාය. ඒ සදහා ඇය පිදුරු, පොල් ලෙලි, තන්තු, තල් වැනි දේශීය ව නිෂ්පාදනය කරන ලද ද්‍රව්‍ය භාවිතා කළාය. ඇය තම නිවස අසල ගෙවත්තක් ද වගා කළ නිසා ඇයගේ උත්සාහය සාර්ථක වූයේ තරඟයේ පළමු ත්‍යාගය දිනා ගැනීමට සමත් වීමෙනි. තරඟයේ ස්වභාවය කුමක් වුවත්, ඇය අද දක්වාම උනන්දුවෙන් තරඟ සදහා සහභාගී වන අතර, ඇය පවසන්නේ “මගේ ඉලක්කය තනිකරම ජයග්‍රහණය නොව උත්සාහය ද වේ” යනුවෙනි. අකිලා තිරුනායගි සඳහන් කළේ ඇයගේ දක්ෂතාවය ශ්‍රී ලාංකිකයන් විසින් පුළුල් ලෙස හඳුනාගනු ලැබුවේ ඇය 72 වන වියට පැමිණි පසු බවයි, ඒ තම සාර්ථකත්වය තමන් වන්දනාමාන කරන වයිරවර්ට ආරෝපණය කරමිනි. ඇය තම ඉඩමේ වයිරවර් වෙනුවෙන් පන්සලක් ඉදිකළ බවත්, එහිදී ඇය තම මවගේ චිත්‍රයක් ප්‍රදර්ශනය කළ බවත් ඇය දැක්වීය. ඇය තම කුසලතා සහ ජයග්‍රහණ යන දෙකම මෙම ආදරණීය පුද්ගලයින්ට ආරෝපණය කරයි.
1975 ඇගේ දෛනික වැටුප රු. 6 වූ බවත් එය ප්‍රමාණවත් නොවූ බවත් ඇය සිහිපත් කරාය. මේ අනුව, ඇය මැහුම්, මලු ගෙතීම, කූඩ විවීම, ගොවිතැන් කිරීම, තල සහ පොල්තෙල් නිෂ්පාදනය ඇතුළු විවිධ ස්වයං රැකියාවල නිරත වූවාය. බන්ධනාගාර නිලධාරිනියක ලෙස ඇයගේ රැකියාව පොලිසියේ සහ හමුදාවේ රැකියාවට සමාන වුවත්, බිය මුසු ගෞරවයක් ඇති කරන අතර, ඇය ධනාත්මක බව සහ කරුණාව විදහා දැක්වීය. ධනාත්මක චින්තනය, නීතියට හා සාමයට ගරු කිරීම, ආත්ම විශ්වාසය සඳහා කැපවීම, පුණ්‍ය කටයුතුවල නියැලීම සහ අන්‍යයන්ට මග පෙන්වීමට ඇති කැමැත්ත වැනි ඇයගේ ප්‍රශංසනීය ගුණාංග නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. ඇයගේ වෘත්තිය ගැන ආවර්ජනය කරමින්, එය ඇයට ලබා දී ඇති සැලකිය යුතු ජයග්‍රහණ පිළිබඳ ඇය කෘතඥතාව ප්‍රකාශ කළාය. කිසිම වෙලාවක කිසිම තැනකට තනියම යෑම සඳහා පසුබට නොවූ ඇය නිතරම ප්‍රකාශ කරේ, “කාන්තාවන් සැමවිටම නිර්භීතව ඉදිරියට යා යුතු අතර තම දෑත් තම ආරක්ෂාව සඳහා ආයුධයක් කර ගත යුතුය” යනුවෙනි. ඇයගේ පෞද්ගලික මතය අනුව, ඇය කාන්තාවන් සඳහා අවධාරණය කරමින් පවසන්නේ, “විවාහය සුරක්ෂිතභාවයට සහ බලාපොරොත්තු ඉටුවීමට ඇති එකම මාර්ගය යැයි කෙනෙකුට පැවසිය නොහැකි බවයි. විවාහයට එහා කාන්තාවන්ට තවත් බොහෝ දේ ඇත.” මේ සමාජයට ඉටු කිරීමට සහ ඔප්පු කිරීමට බොහෝ දේවල් ඇති බවත් අපගේ ජීවිත අප හැඩගස්වා ගත යුතු බවත් ඇය අවධාරණය කරමින් ප්‍රකාශ කරයි.
තනිව ජීවත් වීමට කාන්තාවන් කිසිවිටෙක පසුබට නොවිය යුතු බව ඇය සතුටින් අවධාරණය කළාය. ඇයගේ ස්ථිර විශ්වාසය නම් ස්වයං රැකියාව සැමවිටම ඔවුන්ට විශ්වාසදායක ආරක්ෂාවක් වනු ඇති බවයි. ඇයගේ කෘෂිකාර්මික කටයුතු නිසා ඇයට කිසිදා ආහාර හිඟයක් ඇති වුයේ නැත. ඇය තම පරිභෝජනය සඳහා වී තම්බන අතර උපකාර පතන අවශ්‍ය අයට ආහාර ලබාදෙයි. ඇය විනෝදය සඳහා බළලුන් සහ බල්ලන් වැනි සුරතල් සතුන් ඇති කරන බවත්, ඔවුන්ට වෙන්බා, තම්බි සහ වේවි ලෙස නම් තබා ඇති බවත් ඇය පැවසුවාය. “සතුන්ට විවිධ හැඟීම් තියනවා; හැමෝටම ඒක දැනෙන්නේ නැහැ.” මෙම සතුන් ඇදහිය නොහැකි තරම් පක්ෂපාතී සහ හැඟීම්කාරී බවත්, ඔවුන්ගේ හැඟීම් හඳුනාගෙන ඒවාට ගරු කරන ලෙස අන් අයගෙන් ඉල්ලා සිටින බවත් ඔවුන්ට ලබා දෙන සෙනෙහස අව්‍යාජ බවත් ඇය අවධාරණය කළාය. ඇයගේ සරල ඉල්ලීම වන්නේ “සියලු ජීවීන්ට කරුණාවන්ත වන්න” යන්නයි.
අකිලා තිරුනායගිගේ ගමන තරුණ පරම්පරාව දිරිමත් කරන අතර ස්ත්‍රීවාදය සහ කාන්තා අයිතිවාසිකම් ගැන සාකච්ඡා කිරීම සඳහා ද වැදගත් වන්නකි. ඇය කුඩා කල සිටම ක්‍රීඩාවට උනන්දු වූවාය. ගැහැණු ළමයින් ක්‍රීඩාවට සම්බන්ධ වුවද පාසල් අධ්‍යාපනය අවසන් කිරීමෙන් පසු ඔවුන්ට අපේ සමාජය තුළ අවස්ථා හිඟවීමේ යථාර්ථයෙන් ඇය කලකිරීමට පත් වූවාය. ක්‍රීඩාවේදී පිරිමින්ට සාපේක්ෂව කාන්තාවන්ට සහ ගැහැණු ළමයින්ට ලබා දී ඇති අසමාන වැදගත්කම ඇයව දැඩි ලෙස වෙහෙසට පත් කලාය. තම කණගාටුව ප්‍රකාශ කරමින් ඇය අවධාරණ කළේ තම ප්‍රාර්ථනාව වන්නේ කාන්තාවන්ට ඔවුන්ට හැකි දේ කිරීමට හා ආදර්ශවත් පුද්ගලයෙකු ලෙස ඔවුන්ගේ ඉලක්ක සාක්ෂාත් කර ගැනීමට සහ තමන්ව ස්ථාපිත කිරීමට ඉඩ සැලසීම වන බවයි. ඇය අවධාරණය කරමින් ප්‍රකාශ කළේ, “ක්‍රීඩාව අපේ සංස්කෘතියෙන් ඔබ්බට ගිය දෙයක් නොවේ, එය අපෙන් කොටසක් බව අප මුලින්ම වටහා ගත යුතුයි” යන්නයි. මූලික වශයෙන් ප්‍රමාණවත් ශාරීරික ව්‍යායාම නොමැතිකම, ක්‍රීඩාවට සහභාගී වීම සහ ශ්‍රම වෙළදාමේ නියැලීම හේතුවෙන් කාන්තාවන් විවිධ ශාරීරික ගැටලුවලට මුහුණ දෙන බව ඇය පෙන්වා දුන්නාය. “ක්‍රීඩාවට වයස බාධාවක් නොවේ”බව අවධාරණය කරමින් ඇය 2014 සිංගප්පූරුවේ පැවති ක්‍රීඩා උළෙලට සහභාගී වෙමින් ජාත්‍යන්තර තරඟවලට සහභාගී වී අවම වශයෙන් රන් පදක්කම් පහක්වත් ලබා ගැනීමට පුද්ගලික ඉලක්කයක් තබා ගත්තාය. 2023 පිලිපීනයේ පැවති තරඟාවලියට සහභාගී වන තෙක් ඇය වසර නවයකට වැඩි කාලයක් නොනැවතී ක්‍රීඩාවේ නිරතවිය.
ඇය නිතර “අද හොඳ දවසක් විය යුතුයි; සමෘද්ධිමත් ජීවිතයක් ගත කල හැකිය” වැනි ධනාත්මක ප්‍රකාශයන් පවසන බව පැවසු අතර එය ධනාත්මක මානසිකත්වයක් වර්ධනය කිරීමට උපකාරී වේ. අනාගත පරම්පරාවන් හැඩගස්වා ගැනීමට ක්‍රීඩාව වැදගත් වන බවත්, ඔවුන්ට ගතික පෞරුෂයන් බවට පරිණාමය වීමට එමගින් හැකි වන බවත් ඇය අවධාරණය කළාය. වර්තමානයේ බොහෝ පුද්ගලයන් තුළ දක්නට ලැබෙන දැක්මක් නොමැතිකම, පටු සිතුවිලි සහ ආත්මාර්ථකාමී ජීවන රටාව නැති කරගැනීමට ක්‍රීඩාවල නිරත වීමෙන් හැකි බව ඇය විශ්වාස කරයි. විසඳුමක් ලෙස, ආගමික ආයතන, සිවිල් සමාජය, රාජ්‍ය සහ රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන, පාසල් සහ මහජනතාව එක්ව පොදු ක්‍රීඩා තරඟ සංවිධානය කිරීම තුළින් ආකල්පමය වෙනසක් ඇති කළ හැකි බව ඇය තරයේ විශ්වාස කරයි. ඇගේ අනාගතය පිළිබඳ ඇති සිහිනය වන්නේ “ආසියානු ක්‍රීඩා, ඔලිම්පික් වැනි ක්‍රීඩා ඉසව්වලට එක් වරක් හෝ සහභාගි වීමයි. 2024 ඉන්දියාව, තායිලන්තය සහ ස්වීඩනය යන රටවල පැවැත්වෙන ක්‍රීඩා උළෙලට සහභාගි වීමටත් මට අවශ්‍යයි.”
ශ්‍රී ලංකාවේ ක්‍රීඩක ක්‍රීඩිකාවන්ට පුහුණුවීම සදහා වැඩි අවස්ථා අවශ්‍ය බවත් පහසුකම් සම්බන්ධයෙන් සීමාවන්ට මුහුණදීමට සිදුවන බවත් අකිලා තිරුනායගි පෙන්වා දෙයි. මෙම තත්ත්වයට පිළියම් යෙදීම සඳහා රජය ක්‍රීඩාවට ප්‍රමුඛත්වය දිය යුතු අතර, ක්‍රීඩක ක්‍රීඩිකාවන් ජාත්‍යන්තර ක්‍රීඩා තරගවලට සහභාගි කරවීමට දිරිය සහ සහාය දිය යුතුය. ළමුන් ක්‍රීඩාවට සම්බන්ධ කර ඔවුන් දිස්ත්‍රික්, පළාත්, ජාතික සහ ජාත්‍යන්තර තරඟ සඳහා සහභාගී කරවා ගැනීමට ද ඇය සිය කැමැත්ත ප්‍රකාශ කරයි. මීට අමතරව, අනාගතයෙදී ඇවිදීමේ පුහුණු තරඟ සහ සාම්ප්‍රදායික ක්‍රීඩා තරඟ සංවිධානය කිරීමට ඇය අපේක්ෂා කරයි. තවද, “ශාරීරික සහ මානසික යහපැවැත්ම පවත්වා ගැනීම සඳහා”සෞඛ්‍ය සම්පන්න, දේශීය වශයෙන් ලබා ගත් ආහාර පරිභෝජනය අත්‍යවශ්‍ය බව ඇය විශ්වාස කරයි.
ඇයගේ ජයග්‍රාහී ප්‍රගමනයන් පිළිබද ඇය මෙනෙහි කරමින් ප්‍රකාශ කළේ, “අපේ ග්‍රහලෝකය තුළ එක් එක් ස්ථානයට අනන්‍ය වූ ගුරුත්වාකර්ෂණ බලයක් ක්‍රියාත්මක කරයි. අපි පෘථිවිය මත පා තබන විට ස්වභාවිකවම එහි ශක්තිය අවශෝෂණය කරගනිමු. මම මේ සම්බන්ධය අවබෝධ කරගත් නිසා මම පාවහන් නොමැතිව දිවීමට තීරණය කලෙමි. සපත්තු මිලට ගැනීමට මුදල් තිබියදී පවා මම මේ පුරුද්දට හුරුවෙලා සිටින්නේ”. අද පවා, ඇය පිටියට පා තබන විට, අකිලා තිරුනායගි තරයේ ප්‍රකාශ කරන්නේ ඇය 16 හැවිරිදි යෞවනයෙකුගේ ජීව ගුණය මූර්තිමත් කරන බවයි, එය ඇගේ නොසැලෙන සහ නොවරදින ජීව ගුණයට එය සාක්ෂියකි.
(ශ්‍රීධරුනි ශ්‍රීධරන් මඩකලපුව දිස්ත්‍රික්කයේ කාන්තා අයිතිවාසිකම් ක්‍රියාකාරිනියකි. ඇය කාන්තා හිංසනය වැලැක්වීම වෙනුවෙන් පෙනී සිටින අතර සම්පත් දායකයෙකු, පර්යේෂකයෙකු සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය සහ කාන්තා අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ රචනාකරුවෙකු ලෙස ද සේවය කරයි.)
වැඩිදුර කියවීම සදහා අවශ්‍ය සබැඳි
1. With medals aplenty but sans shoes, this septuagenarian aims for the Olympics, The Sunday Times, 17th December 2023, https://www.sundaytimes.lk/231217/plus/with-medals-aplenty-but-sans-shoes-this-septuagenarian-aims-for-the-olympics-542066.html
2. Tamil girl won a gold medal through hard work, IBC Tamil, December 2023, https://ibctamil.com/article/akilathirunayaki-asia-senior-athletics-championshi-1700747550
3. An unyielding mind even in old age…Age is not a barrier to achieving…Akila Tharunaya an exemplar to the world, Thanthi TV, 30 November 2023, https://www.thanthitv.com/News/World/an-unwavering-mind-even-at-an-age-akilathirunayaki-is-an-example-to-the-world-230271
4. Akhilat Thirunaiki, who made Sri Lanka proud, running barefoot: “Personally Commended by the President, Oruvan, January 2024, https://oruvan.com/sri-lanka/2024/01/06/president-ranil-pays-tribute-to-akilathirunayaki-siriseyananthabavan-who-ran-barefoot-and-made-sri-lanka-proud
වැඩි විස්තර සහ අදහස් සඳහා කරුණාකර storyofslwomen@everystorysl.org වෙත ඊමේල් කරන්න.